انسان سالم (هنجار، نرم) و نقش آن در سلامت معنوی و بهداشت روان، از دیدگاه رنه دکارت و علامه ی طباطبایی براساس نگرش تفسیری المیزان

زمینه و هدف: در روان شناسی سلامت، مقوله ی انسان هنجار (نرم) که می شود آن را معادل انسان سالم و معیار هم گرفت؛ از اصول بنیادین و ایده آل هر نظام است. در نظام فرهنگی، تربیتی و روان شناسی اسلامی، به این مقوله، توجه ویژه شده است؛ زیرا مهم ترین هدف تربیت اسلامی، تربیت انسان سالم و ایده آل است. روش بررسی: از آنجایی که این تحقیق، تحقیقی توصیفی بود، روش آن، صرفاً کتابخانه ا ی و فیش برداری از طریق مراجعه به متون و آثار اصلی دو متفکر و احیاناً شرح های معتبر آثار و نظریات آن ها بود. یافته ها: در اندیشه ی دکارت که فیلسوفی اومانیسم و ذهن گرا است. انسان هنجار، انسانی خود بنیاد، عقلگرای صرف و متکی بر قدرت تکنولوژیک خود است. این انسان، انسانی صرفا طبیعی، بریده از بنیان های متافیزیکی و مغفول از روان معنوی (روح) است و هر چه بیشتر بتواند بر طبیعت مسلط شود، هنجارتر و مطلوب تر است. انسان هنجار دکارتی، صرفاً انسانی سازنده و در پی تحقق استقلال وجودی خویش است؛ ولی در نگاه علامه ی طباطبائی، براساس اندیشه و فرهنگ اسلامی، بحث سلامت روان و انسان هنجار (معیار)، مقوله ای کاملاً معنوی و از ساحت روحانی است. نتیجه گیری: زندگی کیفی که مقدمه ی تحقق انسان سالم است، مبتنی بر فلسفه ای مستحکم، دستیابی به هویت اصیل خود و اصل دین پذیری است. سالم در این نگرش، کسی است که تبیین درستی از حیات خود، رسالت خود، نسبت خود با خدا، جهان و حقایق هستی داشته و دارای حس کرامت و رضایتمندی از زندگی باشد.